Ik kan heel rationeel zijn, ik werk dagelijks met cijfers en statistieken, ik kan sommige van onze informatica-toepassingen lezen,... maar tegelijkertijd ben ik een gevoelsmens. Ik kan dan wel begrijpen dat hij er niet klaar voor was, maar ik blijf geloven in die ene vonk op het juiste moment tussen twee mensen, het zich overgeven aan iets groters, samensmelten, bereid zijn om stommiteiten te doen,... misschien tijdelijk maar toch, het gevoel hebben, beseffen dat het kan, die unieke symbiose, liefde met een grote L, niet die commerciële terreur die ons binnenkort weer staat te wachten of de zeemzoete hollywood-invulling, maar the real thing... nothing but the real thing

Nogal een paradoxaal dat een stad die ik van kindsbeen associeer met Liefde, de stad is waar ik de volgende dagen zal deelnemen aan een Europees project over statistische indicatoren, Wenen...