Misschien klinkt het sommigen als een vloek in de oren, maar Brugge is lange tijd mijn grote liefde geweest. Als tiener vond ik het een fantastische stad om te shoppen, je vond er de kledingketens die in het hinterland nog onbereikbaar waren zonder auto, dus ouders, en artificiële aardbeienmilshake uit de fastfoodketen. Bovendien ligt Brugge op de enige treinlijn die door mijn dorp loopt, geen gedoe met overstappen. Natuurlijk heeft Brugge iets provinciaals, zelfs toen realiseerde ik me dat, niet zoals Brussel, een echte stad, bijna mythisch in mijn kinderjaren.
In het zesde middelbaar speelt bij de keuze van een verdere opleiding ook de stad mee. Leuven was voor mij uitgesloten, ik wou een stad, geen dorp. Brussel was een verre onbereikbare droom, dus leek Gent de meest haalbare kaart om mijn bezorgde ma te overhalen.
Een bezoek aan een infoavond was voor mijn vriendin en mij de ideale gelegenheid om onszelf op een dagje Gent te trakteren, shoppen in de Veldstraat (de enige echte, geen monopolygeld toegelaten), ronddolen in de Overpoort op zoek naar vlammen die de middelbare schoolbanken al ingeruild hadden voor het studentenleven (alsof die 's namiddags in de Overpoort een pint gingen drinken),... Ik moet toegeven dat Gent me toen weinig aantrok, de vergelijking met Brugge werd gemakkelijk door het Venetië van het Noorden gewonnen. Geen haar op mijn hoofd dat aan ontrouw dacht!
De vonk sloeg pas over op de Blandijnberg, het hart van de studentenbuurt. We ontdekten er een café met kleurrijke junglefiguren, de Hulla Baloo. We zagen het zo voor ons: we gingen ons installeren in de buurt, misschien op hetzelfde kot of toch vlakbij, en riepen dit café uit als ons toekomstig stamcafé, nu was het gesloten anders hadden we dit wel bezegeld met een pint, maar we waren er zeker van dat dit de ideale plaats was, weg van de wildgroei van cafés van de Overpoort.
Zoals zo vaak, liep het anders. Enkel mijn kot was in die buurt aan de voet van de Boekentoren. In de Hulla Baloo hebben we zelden een voet gezet... En Gent bleek meer schatten te kennen dan shoppen in de Veldstraat, wat enkel in die eerste onzekere weken enig houvast bood.

Dit was mijn eerste indruk van Gent, maar ik ben natuurlijk niet de enige. Via de stadsblog kwam ik op de site van Panorama Gent, een indruk van hogeschoolstudenten van deze fantastische stad. To be continued, ongetwijfeld.