equal pay day

Vandaag een onderwerp vinden is gemakkelijk want het is equal pay day. Een dag die niet toevallig op 31 maart gekozen werd. Het loonverschil...

Vandaag een onderwerp vinden is gemakkelijk want het is equal pay day. Een dag die niet toevallig op 31 maart gekozen werd. Het loonverschil In België maakt dat vrouwen gemiddeld drie maanden langer moeten werken om een gemiddeld jaarloon van een man te krijgen. Meer info vind je hier.

Ik ga deze middag een kijkje nemen op de manifestatie in Brussel en de critici die vinden dat ik als hooggeschoolde vrouw met een fatsoenlijke job en dito loon geen reden tot klagen heb, dien ik daarna ook wel van antwoord.

Update: Het regende, of beter het goot, en ik voelde me ook niet zo lekker, blijkbaar hangt er een slechte geest in het gebouw. Hoe heette dat ook al weer "sick building syndrome? Ziek worden van het gebouw waar je in werkt.
Je zou het ook kunnen uitleggen als een gebrek aan solidariteit met mijn zusters zoals mijn krant deze morgen orakelde: "het feminisme gaat ten onder aan hoogopgeleide vrouwen die er in slagen om het glazen plafond te doorbreken". Als voorbeeld lieten ze een 26-jarige export manager ofzo opdraven, die er blijkbaar geen graten inzag dat men haar tijdens het solliciteren vragen stelde over haar privéleven. Ze vertelde heel trots hoe ze daarop reageerde door te vertellen dat ze veel op stap gaat, heel ongebonden door het leven stapt. Haar huidige werkgever heeft haar ingepeperd dat ze de eerste 10 jaar geen kinderen mag krijgen en daar heeft ze blijkbaar geen problemen mee. Ik zou graag eens de eerste man te zien krijgen die zoiets op een sollicitatiegesprek voorgeschoteld krijgt. Een werkgever heeft zich niet te moeien met je privéleven! Ok, iemand die verantwoordelijkheid binnen het bedrijf krijgt moet die nemen, maar waarom wordt alleen bij vrouwen vraagtekens gezet bij hun beschikbaarheid, loyaliteit, zin voor verantwoordelijkheid, blablabla als ze kinderen hebben. Ik dacht dat kinderen ook verantwoordelijkheid betekenden maar blijkbaar is dit enkel voor de man. Laten we hem vlug een loonsverhoging geven want nu is hij verantwoordelijk voor zijn gezin. Zijn vrouw daarentegen zal nu wel meer bezig zijn met het regelen van de zaken thuis, dus minder beschikbaar op het werk, misschien moeten we dat nieuwe dossier maar niet aan haar toevertrouwen... Waar is die gelijkheid nu? Vrouwen kunnen ondanks hun diploma's en competenties blijkbaar niet ontsnappen aan hun rol als moeder, of ze die nu wel of niet opnemen, altijd blijft de link bestaan. Waar zitten de mannen die durven ingaan tegen hun werkgever en wel hun volledig vaderschapsverlof (een peulenschil die 10 daagjes) opnemen, een vergadering niet om drie uur plannen omdat ze om vier uur hun kinderen van school willen afhalen, een snipperdag nemen omdat hun kind ziek is en niet naar school kan,... We lopen als gewillige schaapjes mee in een economisch systeem, laten ons opjutten, we slikken sociale constructies op een kern van biologische feiten rijkelijk overgoten met een sausje van moreel gewauwel en dat ten koste van dingen die echt belangrijk zijn en waar we ons goed bij voelen, triest, echt waar.

You Might Also Like

0 reacties