mijn leven als huisvrouw - dag 2

Je zou kunnen denken dat ik het begin te leren, ik heb deze morgen manlief tot ziens gekust voor hij vertrok naar het werk en ben dan aan de...

Je zou kunnen denken dat ik het begin te leren, ik heb deze morgen manlief tot ziens gekust voor hij vertrok naar het werk en ben dan aan de huishoudelijke taken begonnen. Maar geen paniek, ik ben er nog lang niet. Tickets proberen bestellen via het net maar uitverkocht en daarna maar wat gesurft. Zo merkte ik dat mijn mailprogramma een bericht waar ik al een tijdje naar uitkeek zonder boe of ba als spam geklasseerd heeft. Waarom gebeurt nu zoiets? Wie beslist dat? Ik wil alles in één vakje ontvangen en dan zal ik zelf wel beslissen wat ik beantwoordt en wat linea recta naar de prullenmand verdwijnt, daar heb ik geen computer voor nodig. Het zal wel weer zo'n complot van die mannen zijn... Ze ontwikkelen een speeltje en in plaats van dat mooi braaf te delen, steken ze er hier en daar een "specialeke" tussen, zodat we het hen toch nog moeten vragen. Kwaad word ik daar van, echt kwaad, want ik heb geen zin om me met al die technische dingen bezig te houden, kan het niet gewoon simpel blijven? Ik heb dan maar een cd uit de onderste regionen van mijn collectie boven gehaald, het iets hardere werk waar ik zo'n tien jaar geleden wel nog regelmatig naar luisterde, ondertussen zitten ze ergens diep van onder, voor noodgevallen als vandaag. Spijtig voor de buren, maar af en toe eens goed meebrullen kan enorm deugd doen. Wist je trouwens dat ik Skin de vorige keer in de luchthaven van Wenen ben tegengekomen, ze stond aan het loket om een wagen te huren, echt waar... En dan ben ik van alles beginnen installeren, ah programma A kan niet geïnstalleerd worden zonder een update van programma B, wacht maar, klik-klik, heel lang wachten, nu gaat dit machien nog iets trager worden, aaah wanneer stopt die terreur van microsoft, nog maar een programma, alles mooi met elkaar verbonden, koppelverkoop? nee, nooit van gehoord, nog wat klik-klik, wachten, waarom niet, en ja, het is gelukt! Om mijn energie toch wat af te weren heb ik me dan maar op het schoonmaken gesmeten. Met alles erop en eraan, gordijnen gewassen, venster langs binnen en buiten, dweilen,... Het is officieel, lenteschoonmaak (ik word een echte, maar toch goe bezig vind ik van mezelf), nu nog de temperatuur mee krijgen, het zou te ver gaan om ook hier de schuld van op de mannen te steken, veronderstel dat ze ook wel uitkijken naar een streepje zon, blote armen en rokjes...

You Might Also Like

0 reacties