Een druilerige zaterdagmorgen

Eerdere dromen van de zee zijn maar opgeborgen en een meer realistische zaterdagmorgen dringt zich op. Na mijn feministisch discours van gis...

Eerdere dromen van de zee zijn maar opgeborgen en een meer realistische zaterdagmorgen dringt zich op. Na mijn feministisch discours van gisteren ga ik me straks eens smijten op een paar huishoudelijke taken. Zoals het hoort, natuurlijk *ironie*. Afwas, kleren opbergen, dweiltje slaan, tickets halen voor lief,... en als tegengewicht wat gaan helpen op de werf?
De belangrijkste uitdaging zal wel zijn weerstaan aan het kopen van weer een pak nieuwe CD's. Ik heb een tijdje het gevoel gehad dat alles een doorslagje was van wat ik al wel eens gehoord had, maar nu heb ik met een beetje hulp (maar ook met een beetje durf en nieuwsgierigheid) toch een paar leuke dingen ontdekt. Anthony and the Johnsons, Isobel Campbell & Mark Lanegan, dankzij een vriend, Lampshade na het beluisteren van mijn eerste Duyster op aanraden van een internetonbekende, Belle and Sebastian is blijven plakken na een liedje op de radio, Kammerflimmer Kollektif was liefde op het eerste gehoor, Arabanda omwille van de zangeres die me bij die andere groep Studio Pagol toch al een paar kippenvelmomenten bezorgd heeft,... Ik zou zeggen: "laat maar komen: musjieks, het bier in plastieken bekers, de geur van vertrappeld gras..."

You Might Also Like

0 reacties