Tja, dit vond ik bij de draften, dus waarom niet vandaag op de wereld loslaten...

De lichtbak zorgt voor een onderwerp. Tja, het gebeurt nog wel eens dat ik zap langs kanalen maar het wordt steeds zeldzamer, meestal programmeer ik iets op mijn video dat ik achteraf bekijk, kwestie van me niet te veel te ergeren dat er weer niks is.
Maar deze week in sex and the city, ging Carrie op blind date. Een onderwerp waar je massa's afleveringen kunt mee vullen, maar nee, na drie mislukkingen komt ze een relatief geschikte gast tegen in het park, the ordinary way. Nogal flauw, maar ja, internet heeft zijn intrede nog niet gedaan in dit programma. Ook al zie je ze vaak bezig op een laptop…

Natuurlijk is internet geen voorwaarde om een blind date te hebben. Maar in mijn geval speelde internet meestal wel een rol, op twee uitzonderingen na. Ach, hoor me bezig, alsof ik er al zo veel gehad heb, de teller staat momenteel op 8. Waarschijnlijk is er maar eentje die echt in de buurt komt van de nachtmerries van Carrie, maar ja, wie heeft het nu meer dan een uur over zijn vorig lief en waarom het niet werkte bij een eerste ontmoeting?

Natuurlijk zijn alle eerste blinde ontmoetingen niet allemaal een onverdeeld succes geworden, in het beste geval weet je dat je elkaar wel nog zult zien, in het slechtste, heb je een paar vervelende uren voor de boeg. Slechts één keer had ik totaal geen idee waar ik me kon aan verwachten, met de anderen had ik al wat overentweer gemaild. Op die manier kun je wel al voelen dat de ander iets te zeggen heeft dat je kan interesseren, maar het is bijlange geen garantie. Van sommigen had ik al hun foto gezien, van anderen was het echt "blind", sowieso blijft het spannend, hoe ziet hij er uit, hoe klinkt zijn stem, hoe beweegt hij,...

Een klassieker is om iets te gaan drinken, kwestie van je gemakkelijk uit de voeten te kunnen maken. Bij een film kun je niet praten, zit je anderhalf uur naast een onbekende in het donker, griezelen of romantisch geleuter?, maar heb je achteraf wel een onderwerp om over door te bomen. Theater of comedy vallen een beetje in hetzelfde laatje. Een restaurant is natuurlijk ook wel gezellig, maar wil je dat met een onbekende doen? Ik ben een keertje uitgenodigd en heb het wel gezellig gehad, maar het blijft natuurlijk een gok. Voor de zekerheid zijn we toch eerst een blokje om geweest, zodat we konden uitmaken of we wel samen wilden tafelen...

Spreek je op een openbare plaats af of kun je ook gewoon bij een onbekende aanbellen? De actualiteit zal me waarschijnlijk ongelijk geven, maar ik vond het wel iets hebben, aanschuiven aan de tafel van een onbekende voor een koffie en toezien hoe hij het dessert voor zijn vrienden alvast bereidt. Spijtig van de taart... Het is natuurlijk wel lastiger om aan te bellen bij een onbekend huis en binnen te stappen dan naar een tafeltje te lopen in een gezellig café met andere mensen om je heen. Het ideaal is waarschijnlijk, beginnen bij een drankje en als het klikt, gewoon ook iets gaan eten, en waarom niet, nog iets gaan drinken achteraf. Sowieso bij een geslaagde date vliegt de tijd...

Ach, eigenlijk is er maar één regel: niet over denken, als het goed voelt, gewoon doen, de rest wijst zichzelf wel uit.