Niks zo lastig als onder druk een top vijf opstellen. Natuurlijk is het nog extra lastig als lief een muziekfan met een uitgesproken smaak is en hij degene is die het vraagt. Hoe bestand zijn onze vlindertjes tegen slechte (muziek)smaak? Zal hij zijn roze bril kwijtraken als hij hoort dat ik bij die plaat absoluut niet kan stilstaan? Lastig dilemma... dan toch een crisis na zes weken, zoals mijn collega aankondigt, wat zou beloven voor onze vier daagjes Wallonië.

Ach, ik heb gewoon het risico genomen. Ik heb vijf platen uit mijn mouw geschud waar ik op een fuif niet bij kan blijven stilstaan en die me nog geen kostneigingen geven wegens overdosis. Maar als je mij vandaag vijf platen vraagt, dan antwoord ik gegarandeerd iets anders. Bovendien maakt het ook wat uit waar of in welke omstandigheden je die vijf platen moet horen. Heel wat van de dingen die ik tegenwoordig beluister en goed vind doen een fuif direct stil leggen, wat natuurlijk ook niet de bedoeling is.

Mijn ultieme fuifplaat is ongetwijfeld Melissa 'Like The way I do' Etheridge meets the Weather girls It's raining men. Schaatsen in openlucht in Disney Parijs op die muziek, kan het schaamtelijker? Maar die platen hoor ik tegenwoordig enkel in de supermarkt... en dat vind ik best.

Herinner me aan mijn vroegere aanwezigheid op KLJ-fuiven en ik begin spontaan "Mooi man" te neurieën, jaaa dat is mooi, het leven dat is één groot feest,...

Studentenfuiven werden steevast opgeluisterd met commerciële 80's wangedrochten, dingen waar ik vroeger enkel in de zetel voor de Nederlandse hitparade kon op dansen. Ik heb ondertussen mijn schade meer dan ingehaald op die dingen en val nu gegarandeerd stil op die grijsgedraaide deuntjes. Maar gelukkig zijn er soms dj's die dingen van onder het stof halen. Dus misschien is het tijd voor mijn eigen portie stof... in willekeurige volgorde

A whole lot of Rosie van AC/DC... en hoe hij keek daar in de (oude) Europahal die avond, mmmm... wat is er eigenlijk van hem geworden? Ondanks het zorgvuldig snuffelen is het zelfs nooit tot een kus gekomen.

Zelfde stad, andere avond, RATM Killing in the name. They say jump, you say how high... Massa's plaats, dus kom me niet storen met een stomme opmerking over mijn topje (of bedoel je borsten?). Een mep heeft hij gekregen.

Een beetje verliefd van de ultieme charmezanger, dat komt ervan als je op wijkfeesten met je ouders meegaat, maar wel mijn eerste slow, met een fantastische gast, met wie ik achteraf op fuiven nog wel een paar keer op een tegel geplakt heb, maar ook nooit gekust...

What if there is no more fun to have?... Faith No More in kostuum op een zonovergoten beach festival, lui geïnstalleerd in het zand, bh's en bikinis waar je kijkt... mmm zomer

Insomnia van Faithless, en zijn vriend noemde me koekje, duidelijk verkeerde keuze.

Tiritomba... in de versie van een ex-Elvis imitator, meegebruld door mijn pa terwijl hij ons probeert gerust te stellen, ergens in de bergen tussen Italië en Zwitserland, overbelaste remmen, nee toch,...

Roxanne van The Police, met de magische zin "I love you since I knew you", wie zou er niet vallen als zij/hij dit te horen krijgt op een tweede date?

Ik kan geen kikker van de kant afduwen... een afspraak bij de orthodontist met dit in de wachtzaal.

Breakfast at Tifanny's, nooit de film gezien, maar wel een fantastisch achtergrondmuziekje bij mijn eerste kotjaar

There's only one way of life...The Levellers natuurlijk, de ideale plaats om dat te dansen was in de tent op het Mandescircuit, nooit veel volk maar des te meer plaats om te dansen... en natuurlijk vorig jaar Labadoux, door de houten vloer...

De eerste CD van Dido op repeat, eindeloos, zo kwam ik uiteindelijk over mijn eerste grote liefde.

Dancing queen, young and sweet, only seventeen,... voor de spiegel, onder de discolichten in de Tequilla.

Independent women van Destiny Child, wat mijn kotgenoot die zomer opzette elke keer hij mijn gezicht in de gemeenschappelijke keuken zag, weeral diezelfde liefde.

How does it feel to treat me like you do, mijn ultieme protest op een street party, dansen voor de politie op een niet-toegelaten feestje in de straten van Brussel.

Tussen de torens van Brugge en Gent, in de auto meekelen met de grote Jacques ergens in het zuiden van Frankrijk...

... en ongetwijfeld zijn er zo nog. Mijn hoofd is een jukebox met een deuntje voor elk moment, zelden iets hoogstaands, eerder Sesamstraat, ik hou niet van madammen met een bontjas, goedemorgen morgen, het vroegere K3-repertoire, het smurfenlied,... Deuntjes om slechte momenten, ook die op het werk efkes te vergeten. Niks zo goed voor de teamspirit om efkes een spontane sing-along in te zetten.