Om de een of andere reden zijn weekends soms lastige puzzels waar je niet goed weet hoe die er uit gaan zien. Er zijn een paar stukjes, sommige veranderen nog een paar keer van vorm en uiteindelijk is het nog compleet anders. Dit weekend is zo'n puzzeltje: het thuisfront roept en dus is het afzakken naar hometown, als afhankelijke van het openbaar vervoer wordt het puzzeltje er niet gemakkelijker op, als kind van gescheiden ouders blijf ik vaak nog eens pendelen tussen beide, grootouders niet vergeten, het bakstenen nestje van mijn broer gaan bekijken, krijg ik eindelijk dat kleur te zien, aangezien ze mijn advies in de wind hebben geslagen, wat hun goed recht is, ben ik ook wel eens curieus, en vanavond mijn ticket voor volgende week gaan oppikken, het nuttige aan het aangename koppelen zoals dat heet, nog eens bijkletsen met oude vriendin,... langzaam is de puzzel in elkaar gevallen, een paar stukjes, zoals de lokroep van de zee, worden opgespaard voor een andere dag, binnenkort.