Cijfers zijn mijn job, meestal beschouw ik het als een uitdaging om iets nieuws te proberen, hoe complexe gegevens samenballen in een simpele grafiek waar zelfs een buitenstaander iets van kan maken, tegenwoordig is het eerder de nachtmerrie van de routine. Letters zijn mijn passie, bij momenten verslind ik boeken dat het een lieve lust is. Vrijdag op mijn missie voor de nieuwe cd van één van de lievelingsgroepen van lief, kon ik dan ook niet weerstaan aan de paperback van één van mijn lievelingsschrijvers. Op de trein sloeg ik het open en ik werd niet ontgoocheld:

"Can I explain why I wanted to jump off the tower of a tower-block? Of course I can explain why I wanted to jump off the tower of a tower-block. I'm not a bloody idiot. I can explain it because it was not inexplicable: it was a logical decision, the product of proper thought. It wasn't even a very serious thought, either. I don't mean it was whimsical – I just meant that it wasn't terribly complicated or agonized."

Along way down, Nick Hornby

Zalig toch? Een mens heeft er bijna spijt van dat hij moet afstappen in Gent of dat de trein deze keer niet blijft stilstaan na Brussel Zuid, zo in the middle of nowhere… Gelukkig had ik nog een paar treinreizen voor de boeg dat weekend, ik ben serieus opgeschoten en kan niet wachten voor de rest. Misschien kunnen ze het ook verfilmen? Zoals sommige van zijn vorige boeken? Ik heb genoten van About a boy, hoewel ik het boek beter vond, maar de max was wel High fidelity, zowel de film als het boek.