het kriebelt...

Er was een periode dat examenstress steevast beloond werd met twee dagen Torhout, later Werchter, later nog meer dagen,... Maar het was simp...

Er was een periode dat examenstress steevast beloond werd met twee dagen Torhout, later Werchter, later nog meer dagen,... Maar het was simpelweg het begin van de zomer, altijd...

Examens liggen al een tijd achter mij en het is ook al vijf jaar geleden dat ik nog de wei van dicht bij heb gezien. In plaats van af te zakken naar Werchter liet ik me verleiden door Brussel, een tof festival met lekker eten en achteraf een echt bed.

Dit jaar is anders.

Een aantal maanden terug, nauwelijks een week samen, maakten lief en mezelf een afspraak met de toekomst, vier dagen muziek all-in.

Nu is het bijna zo ver, de laatste voorbereidingen, de laatste discussies waaruit vooral onze verschillende aanpak blijkt. Lief wou een grote tent met plaats voor ons materiaal, wat natuurlijk redelijk klinkt, maar ik vond de tent die hij voorstelde nogal groot uitvallen en wat was dat met dat materiaal, het zijn slechts vier daagjes... Hij haalde zijn schouders op, je weet wel "materiaal", een veelbetekende blik, en hij tekende een wolkje in de lucht bij het woord materiaal, ik rolde met mijn ogen en de aankoop werd wat uitgesteld, tot na verder overleg.
Zondag was er opnieuw logistiek overleg maar dan met een veteraan. Hij rolde eveneens zijn ogen, hoezo ehbo, hij knikte bevestigend toen ik de ehbostand suggereerde, hij rolde nog wat met de ogen, hoezo eten, ah ja, pistolets, ah ja, eten in blik, worstjes, bier, soep, bier,.... we grinnikten naar elkaar, lief haalde zijn schouders op bij zo veel onbegrip.

Nog twee keer slapen en het wordt zomer....

You Might Also Like

0 reacties