Op de feesten kom je soms mensen tegen die je anders nooit ziet, ook al woon je in dezelfde stad. Zo ook M. We hebben samen gestudeerd maar dat is het ook zo'n beetje. Na het behalen van het diploma ging ieder zijn weg en ook al zijn er veel blijven plakken, soms met een omwegje naar thuis om, contacten berusten altijd op toeval.

Tuurlijk ben ik al zo goed als elke dag geweest... Enige uitzondering was maandag, toen lief na de maaltijd in de zetel in slaap viel. Eergisteren was het voor mezelf even spannend omdat ik met enorm veel buikkrampen het bed kwam uitgekropen om er zo goed als direct weer in te kruipen. Wat rusten, pijnstillertjes,... Mijn voornemen om lief te helpen op de werf weer opgeborgen en enkel het gevloek, geklop en andere werfgeluiden aangehoord. In de late namiddag dan toch afgezakt naar het centrum, of beter naar het Sint-Baafsdorp en omstreken waar we wat rondgekuierd hebben op Bataclan, de flauwste 20 minuten op de Gentse feesten van Gunther Lamoot meegemaakt hebben, via een ommetje bij mij thuis om een voorgerechtje te nuttigen, het restje inktvis (heerlijk) van de avond voordien en dan weer richting Nieuwpoorttheater. De hitte was er nog steeds, gelachen werd er ook. Freddy De Vadder is gewoon geweldig. Je weet wel dat je soms als je een komiek al eens gezien hebt momenten in de show hebt dat je denkt dat heb ik al eens gehoord waarna je de volgende vijf minuten gerust met een half oor kunt luisteren, wel bij hem is dat niet het geval. Natuurlijk waren er dingen die ik hem al eens had horen vertellen, maar die waren op een andere manier in de show verwerkt. Echt mooi gedaan.

Maar de feesten zijn natuurlijk en vooral mensen tegenkomen. Donderdag had lief zijn vrienden bij mij uitgenodigd, gelukkig stond hij achter de kookpotten (en ook de afwas heeft hij voor zijn rekening genomen). Het bleek wel een goede uitvalbasis voor vuurwerk, twee maal, een keer aan het station en nadien het echte spektakel aan de watersportbaan. Op een paar meter landden brandende stukjes, terwijl we volledig reglementair zaten enzo. Gelukkig niks ergs voor ons, maar het was misschien een beetje een voorbode. Onderweg naar het Baudelopark was vriend J. overenthousiast bij het oversteken van de Albertlaan. Eens te meer werkte de straatverlichting niet en waren de betonnen blokjes tussen de tramsporen dus niet zichtbaar. Vriend J. kwam er met iets minder zichtbare kneuzingen van af dan Huug, maar laat is het die avond niet echt meer geworden.


De laatste twee dagen zijn bij ons eerder rustig, toch op feestengebied, maandag vertrekken we naar Leuven, om van daaruit een vroege trein richting luchthaven te nemen. Voordien is het nog inpakken, bikini herstellen, nog een dansinitiatie tango meepikken, een boekje uitzoeken, de rugzak vullen, shampoo kopen, zonnecrème, me inschrijven voor de danslessen (want de workshop was nog maar eens de max)...