Vanuit het verre Spanje, meer bepaald de Mercado Central in Valencia heb ik een - al vind ik het zelf - fantastische aanwinst gedaan, een stenen pot voor geen geld, ideaal voor stoofpotjes deze winter en allerhande. Enkel nog verse groentjes en maar sudderen.

Ik heb dit kleinood als handbagage meegesleurd, de bus op, luchthaven Valencia zonder airco, overstap in Barcelona, auto in Zaventem. Het is een ongemeen zwaar ding maar ik zou het geen seconde aan een ander toe vertrouwen, ik zag het zo voor me: groentjes, groentjes, stukje vlees of vis en maar smullen. Ik bezwoor lief dat hij het maar beter lekker kon vinden, net als die mensen die ik ging uitnodigen, daar was die pot zwaar genoeg voor. Zijn aanbod om de pot efkes over te nemen, sloeg ik af. Ik was de keukenprinses in wording, dankzij mijn nieuwe pot.

Deze morgen bekeek ik de sticker met ietske meer aandacht. Ik had wel gemerkt dat je er veel mee kon doen: in de oven, op gas en nog een paar symbooltjes. Dus dat zat wel snor dacht ik, maar deze morgen merkte ik dat er nergens elektriciteit vermeld staat. Gelukkig past hij in mijn oven, of is dat nu ook een probleem aangezien het een oven op elektriciteit is?

Ach, een beginnersfoutje zou je kunnen denken en ook niet echt een foutje. Ware het niet dat het niet de enige vlek op mijn keukenprinsesblazoen vandaag is, nee, ik loop weer met beide voetjes op de grond. Aangezien het mijn laatste dag verlof is had ik grootmoedig aan lief voorgesteld dat ik wel zou koken. Temeer omdat hij tijdens onze werfdagen niet enkel werfleider maar ook chefkok is geweest.

Ik ken mijn capaciteiten als keukenprinses en veel prinses is er eigenlijk niet bij. Ik kan wel een recept opvolgen en ik hou er ook wel van om eens iets nieuws te proberen maar bij improvisatie grijp je best in.

Zaterdagavond schotelde ik hem al kokoskrabkoekjes voor, lekker, echt waar. Het recept (uit proeven van vorig jaar uit het barbecue-kookboek van een bbc-kok) heb ik gelukkig al enkele malen klaargemaakt zodat het me wel lukt om te improviseren en tot een onberispelijk resultaat te komen (ook zonder barbecue, gewoon de grillpan in).

Voor vanavond had ik ook wel een ideetje, een recept dat ik al een tijdje wil uitproberen, zeker na onze heerlijke Libanese avond deze zomer. Eerst dacht ik eraan om het eens onder vrienden klaar te maken, maar iedereen is druk bezig met verbouwen, verhuizen en vakantie hebben, waardoor mijn geduld iets te veel op de proef gesteld dreigt te worden. Bovendien is mijn keuken momenteel niet echt waterdicht waardoor ik wat twijfel om een feestje te organiseren.
Maar gisteren toen we een restaurant moesten uitkiezen, de pizzeria gesloten bleek,... kwamen we uiteindelijk in de Mezze bar terecht. Lekker, sympathieke bediening maar ik kon natuurlijk niet nog eens mezze bereiden. Om toch een klein beetje in de sfeer te blijven dacht ik aan lam. De supermarkt in de buurt besliste echter anders, het wordt kalkoenbout in de oven. In de winkel herinnerde ik me een lekker gerecht met citroen en sinaasappel, maar ik kon me niet herinneren waar ik het recept gevonden had. Nog steeds niet eigenlijk, ik vraag me trouwens af of het oorspronkelijk geen recept met kip was dat door omstandigheden uiteindelijk kalkoen is geworden. Gelukkig is er het internet, zo vond ik dit alternatief waar ik wel alle ingrediënten voor in huis heb.


U hebt het natuurlijk in de mot: deze post is niet voor u bestemd maar voor mezelf zodat ik later alle recepten terug vind. Volgende week is er een picknick en ik had graag nog eens dat fantastisch recept voor pastasalade met tonijn uitgeprobeerd dat ik vorig (?) jaar op mijn verjaardag klaargemaakt heb. Ik zal nog eens moeten surfen vrees ik want voorlopig heeft mijn opzoekingswerk weinig opgeleverd...


update: het beest zag zwart (veel voorkomend probleem bij mijn oven aangezien je enkel van boven of enkel van onderen kan verwarmen) en hoe snij je zo'n bovenbout? Lief vond het lekker, ik ietsje te pikant, vijf lepels cayenne is echt te veel, vier ook, mijn herinnering met dit poederke had me al wat voorzichtiger gemaakt maar nog niet voldoende blijkbaar. Lief vond het zelfs zo lekker dat ik morgen opnieuw van dienst ben, de vleier, met een ander recept wel te verstaan...