Paperassen en filters

Ik ben niet zo goed met paperassen, meestal kwak ik die op een hoopje en beloof ik mezelf dat ik ze wel eens ga opruimen, klasseren in één v...

Ik ben niet zo goed met paperassen, meestal kwak ik die op een hoopje en beloof ik mezelf dat ik ze wel eens ga opruimen, klasseren in één van de mappen die ik daarvoor heb. Vorige zaterdag was het van dat, nu werd de stapel echt te hoog en dus had ik me voorgenomen om niks anders te doen dan te sorteren, weg te gooien en te klasseren. Ondertussen kon de wasmachine best wel toertjes draaien. Trouwens dat deed er mij aan denken dat ik ook eens het garantiebewijs van die machine moest op snorren, want ze deed al een tijdje raar. Vreemde geluidjes waar ik wel mee kan leven, kledij die kletsnat uit de machine komt, wat al wat lastiger is en het meest ambetante, kledij die kapot uit de machine komt.

Vol goede moed verzamel ik mijn paperassen op de keukentafel als mijn wasmachine het voor bekeken houdt. Het programma is afgewerkt, dus open ik de deur om kletsnatte kleren aan te treffen. Dit kan niet meer! Hier moeten maatregelen genomen worden! Mompelend en mopperend hang ik de kleren buiten te drogen. Ik wil in mijn paperassen duiken op zoek naar het garantiebewijs als mij het bezoek aan de electrowinkel met mijn stofzuiger te binnen schiet.

Ik stond ook al mopperend aan de balie. Dit kon toch niet meer: nauwelijks enkele maanden oud en dat ding zoog al niet meer naar behoren. De geblondeerde verkoopster keek me weinig begrijpend aan. Ze leek niet al te happig om mijn klacht ernstig te nemen. Toen ze de stofzuiger in werking stak, ontsnapte een grote stofwolk. "Zie je nu wel," wou ik uitroepen, "schande!" "Heb je de filters al eens vervangen?" Ze kijkt me beschuldigend aan. Filters? Mijn gezicht spreekt boekdelen. Ze opent mijn stofzuiger op plaatsen die ik nog nooit heb opgemerkt en spreekt me berispend toe: "bij elke nieuwe stofzuigzak, moet je ook de filters vervangen, anders gaat je stofzuiger kapot." Met schaamrood op de wangen verliet ik de winkel. Half verwijtend belde ik mijn ma, had zij mij niet kunnen waarschuwen, haar opvoeding schoot toch wel te kort. "Tja, had je vroeger eens wat meer gestofzuigd, had je dat misschien geweten," is haar nuchtere reactie.

Die herinnering doet me twijfelen, zou ik wel zomaar de hersteldienst bellen? Maar wacht eens, een wasmachine heeft ook een filter! Dat heeft mijn ma mij ondertussen geleerd, na het verdwijnen van een bh-beugel in de trommel van de wasmachine. Ik besluit dus maar eerst de filter eens te controleren. En ja, blijkbaar zit er nogal wat viezigheid in de filter waardoor het water niet meer door kon. Maar wacht eens, dat is een string, eikes... en ook nog een eenzame kous. Hoe komen die daar?

Ondertussen loopt mijn badkamer onder water en kan ik beginnen dweilen. Het sorteren van de paperassen heb ik die dag maar uitgesteld. En zo komt het dat ik vandaag een dagje vrijaf heb. Met een tikkeltje jaloezie in zijn stem vroeg mijn liefste deze morgen voor het vertrekken naar het werk, wat ik vandaag van plan was, maar het antwoord is nogal simpel: vrijdag = kuisdag. Na mijn kleerkast, moet ook mijn ladekast eens uitgemest worden. Sommige t-shirts draag ik al jaren niet meer, andere zijn duidelijk te groot geworden,... Dan is er nog de keukenkast met de kruiden die ook nog wel eens op orde gebracht mag worden... En een stapel paperassen....

You Might Also Like

3 reacties

  1. Een string en een kous in de wasmachinefilter??! Het leven blijft me verbazen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar ik had dus wel gelijk om mijn wasmachine ervan te verdenken mijn kledij op te eten...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Voorjaarsschoonmaak in de herfst,
    het moet kunnen!

    BeantwoordenVerwijderen