No shopping girl

Een dagje verlof... zalig... Niet echt uitslapen maar toch rustig wakker worden met koffie en krant, geen gedoe... of toch tot ik besluit va...

Een dagje verlof... zalig... Niet echt uitslapen maar toch rustig wakker worden met koffie en krant, geen gedoe... of toch tot ik besluit van naar de colruyt te gaan. Het is niet mijn favoriete winkel. Om de één of andere reden heb ik steeds een bonnetje aan de kassa zonder nut.
's Middags had ik een heuze date met mijn liefste. We gingen ergens profiteren van een middagmenu en daarna shoppen. Onze eerste keuze was gesloten, net als onze tweede, dus werd het maar een beetje op goed geluk en dat leken we best wel te hebben. De soep was lekker, mijn steak en frietjes ook en de tonijn zag er best ok uit in het bord aan de overkant. De koffie achteraf was sterk, zoals het hoort en dat alles voor acht euro.
Met een gesterkte innerlijke mens begon de martelgang: winkel in, winkel uit,... Het is absoluut niet mijn ding en dan was het nog niet eens druk. Resultaat: een paar cadeautjes, wat andere handige spulletjes, eindelijk mijn botten opgehaald bij de schoenmaker (ja, ja) en uiteindelijk ook een stop in de Bilbo (dus een nieuwe cd voor mij en ook één voor hem). En nu hoeft het efkes voor mij niet meer... Ik heb trouwens ook een compleet verbod gekregen om nog iets voor mezelf te kopen uit schrik dat ik toevallig mijn cadeautje koop (rarara...). Maar dat vind ik zeker niet erg: ik ben geen shopping girl en al helemaal niet een volledige namiddag...

You Might Also Like

1 reacties

  1. Dat bonnetejssysteem hangt me ook de keel uit. Eerst moet je als kleine kinderen je bezighouden met bonnetjes uit te knippen, daarna mag je ze niet vergeten meenemen naar de winkel, in de winkel zelf moet je dan op zoek gaan naar die producten (waarbij gegarandeerd al een deel uitverkocht is), en je moet dan ook nog de juiste hoeveelheid aankopen. Geef me maar directe korting!!

    BeantwoordenVerwijderen