Als je vijftig wordt en de mensen willen een feestje voor je organiseren dan moet je daar wel blij mee zijn, denk ik dan. Maar wat als je feestje in laatste instantie niet in de concertzaal maar in de domzaal doorgaat, en die dan nog maar goed halfvol zit, terwijl iedereen te horen krijgt dat die uitverkocht is. Wat als de groep die voor je komt optreden vast staat voor een brug in Terneuzen en dus rijkelijk te laat is en er niks anders voorzien is. Wat als een bevriend auteur dan maar wat uit je werk begint voor te lezen, uit een boek geleend van iemand uit het publiek. Wat als hij na twee bladzijden ook wel vindt dat het lang duurt, hij er al een hoop commentaar tussengevoegd heeft en hij maar een hoop pagina's gaat overslaan. Natuurlijk kun je het de mensen niet kwalijk nemen dat ze dan maar ergens anders in de Vooruit de sfeer gaan opsnuiven, maar je kunt niet ontkennen dat het een groot contrast is met die compilatie van videobeelden waarin je telkens verkondigt dat je de (jonge) oppergod van de Vlaamse letteren bent. De jong heb je ondertussen zelf al laten vallen, misschien is het nu tijd voor de rest?