"Kijk", zei hij, "zweefvliegen." Ik volgde zijn vinger maar zag niet wat hij bedoelde. "Die zien er uit als bijen, maar je moet er geen schrik van hebben", ging hij verder, terwijl hij zijn crocque in de ketchup doopte.

Nu zag ik het, bij die bloemen in het vaasje, twee vliegen, excuseer: zweefvliegen. "Die helpen bijen", ging hij nog verder voor hij een grote hap uit zijn croque nam. Een spoor van ketchup in zijn mondhoeken.

Hij kauwde bedachtzaam. "Eigenlijk is dat wel plezant voor die bijen, dan moeten ze niet alleen voor het materiaal voor honing zorgen..."

Hoe zat dat ook alweer met appels en bomen? Om maar te zeggen dat Parkkaffee een uitstekend idee was.