Eerder deze week was er Jane en de aankondiging dat mijn lief gisteren naar een pensioenfeest moest deed me meteen dromen van een filmavondje in mijn uppie. Ik had mijn zinnen op Marie Antoinette gezet, jawel weer een wijvenfilm, maar het werd Breakfast on Pluto. Het perfecte einde van een dagje zielig zitten wezen (trunten, een ander woord is er niet voor). In de namiddag had Vitaya gelukkig al een wijvenfilm op het programma staan, dan kon ik de geluiden van verbouwingen verder in de straat wat negeren. Lucky seven over een vrouw die er van overtuigd is dat de zevende man the one zal zijn, maar de zesde is eigenlijk ook niet slecht en dus gaat ze op zoek naar een zesde man die de eerste zesde man dan de zevende kan laten zijn, ingewikkeld he?
Terug naar Breakfast on Pluto, over een Ierse Paddy die eigenlijk een meisje had willen zijn. Grappige scènes, mooi in beeld gebracht met hoofdstukjes, licht verteerbaar, maar toch een zwart randje, mooi mooi mooi. Het laatste stuk kwam mijn lief mij gezelschap houden en ik wist meteen dat ik goed gekozen had om deze film in mijn eentje te zien.

Wanneer begint het filmfestival ook al weer?