De dag nadien

Het had iets uitdagend: een afdelingsdag organiseren terwijl er een treinstaking aangekondigd was. Maar het was te laat om uit te stellen, h...

Het had iets uitdagend: een afdelingsdag organiseren terwijl er een treinstaking aangekondigd was. Maar het was te laat om uit te stellen, het moest en zou vrijdag zijn. Naar Turnhout betekent twee treinen vanuit Gent, bijna twee uur onderweg of naar Antwerpen en daar opgepikt worden door een collega. 's Morgens hoorde ik dan dat dit de enige lijn was waar er problemen waren, later bleken die opgelost maar nog steeds vertraging, enfin over vijf minuten val ik als treinreiziger nog zelden.

De geplande activiteiten voor die dag waren een schot in de roos: een bezoek aan een beschutte werkplaats, een sociale werkplaats en Natuurpunt. In de beschutte werkplaats werden we gedurende een half uur, drie kwartier ingeschakeld in de verschillende productieprocessen. In mijn geval kwam dat neer op het snijden van chocolade, proeven niet toegelaten. Bij anderen was dat het haakje van kalenders op de juiste plaats zetten zodat de machine het kon bevestigen, maar ook het samenstellen van speldozen. Playstation two hoorde ik zelfs ergens waaien, maar ook de minder elektronische varianten met dobbelsteen, spelregels, pionnetjes,... En ik maar denken dat ze dat in de bedrijven zelf deden.

Over de middag was het tijd voor de bekendste aller sociale werkplaatsen, de kringloopwinkel of beter het restaurant dat er bij was voor perfecte stoverij, echt waar. In de winkel vond ik een prachtig rood servies, 57 stuks (borden, kopjes, kom) voor 35 euro, alleen is dat natuurlijk niet handig om mee op wandeling te nemen in de Liereman, waar we de dag afsloten met een wandeling van 3,5 km. Niet lang, maar met een gids, een slechtziende collega en een collega die slecht te been is, gaat alles wat meer op het gemakje. Diversiteit heeft ook een schone kant.

Daarna was het droomscenario de trein van 18.15 in Berchem, maar eigenlijk was die om 18.10 en dus onmogelijk. Maar van treinhinder kon ik moeilijk spreken. Het werd laat om me bij de bende om Chinees te gaan eten te voegen. Het gezellig einde aan een geslaagde dag werd verstoord door een opkomende pijn in de schouders, de hoofdpijn was met het eten wat gaan liggen en vanmorgen was het prijs: keelpijn, spierpijn, hoofdpijn,... het ideale excuus om de boekenclub achterwege te laten, wat te rusten, misschien een paar boodschappen, veel drinken (schijnt goed te zijn bij keelpijn) en hopelijk vanavond niet volledig verstek te moeten laten gaan.

You Might Also Like

0 reacties