een klein mirakel

Zaterdag werd een familiaal dagje. Ik dacht ook eens langs te gaan bij de winkel waar ik indertijd mijn eerste wol voor een trui kocht. De w...

Zaterdag werd een familiaal dagje. Ik dacht ook eens langs te gaan bij de winkel waar ik indertijd mijn eerste wol voor een trui kocht. De wol heb ik nog, de trui is er nog niet. De winkel verkoopt dezer dagen zelfs geen wol meer, nee het is een heuse life style winkel geworden. En zo liep ik op zaterdagnamiddag te watertanden in de verschillende ruimtes met schitterend versierde kerstbomen. Groot en volledig met witte versiering met sneeuwuilen en witte rozen, maar ook zwart met fazanten en pluimpjes, rood en felle kleuren. Het is nog vroeg voor het seizoen waarin iedereen te pas en te onpas sneeuw zegt, een fake smile opzet en gemaakt vrolijk doet maar ik heb serieus de verleiding moeten weerstaan om me niet in de zetels vol kussens te ploffen met fake haardvuur en iets lekker warms te bestellen, boekje als het kan en een welgemeende ho-ho-ho te onderdrukken. Ik zag de versiering zo passen ergens in een huis in Mariakerke waar een mooie vloer nu ligt te blinken. Het is een klein wonder dat ik met slechts twee theelichthouders ben buitengestapt.

You Might Also Like

0 reacties