en toen zei...

- "Is Patricia uitgenodigd voor dat overleg?" - "Nee", ze roept bijna. Tja, ze neemt het dossier van mij over, komt de b...

- "Is Patricia uitgenodigd voor dat overleg?"
- "Nee", ze roept bijna. Tja, ze neemt het dossier van mij over, komt de bestanden opeisen en dan hoor ik haar niet meer. Alleen wanneer opmerkingen op het teamoverleg komen, verwijst ze naar mij met een autoritair toontje. Nee, ze heeft geen ellenlange ervaring, ze komt net van de schoolbanken en ik heb ondertussen zeven jaar arbeidservaring in dit domein, detail. Mijn naam spreekt ze trouwens uit op de meest verschrikkelijk denkbare manier, sja zo lekker vet, rillingen krijg ik er van. Dan moet ik uitleggen, dat ze gewoon haar zin heeft gedaan: figuren aangepast, mij niet gelaten, zonder rekening te houden met de lay-out van de figuren die reeds in het bestand aanwezig zaten (altijd dezelfde kleur voor mannen, vrouwen, totaal om maar iets te zeggen). Een ander lettertype, wat cursief zetten in het ene blad, niet in het andere,... Nee, ik ga niet beweren dat het vorige beter was, er was zeker heel veel ruimte voor verbetering, maar nu komt het geheel rommelig over. Haar opmerkingen klinken als beschuldigingen en voor ik aan het woord kom, sta ik met mijn rug tegen de muur. Watje zijnde ben ik ook een stuk diplomatischer, ik formuleer mijn zinnen meer als suggesties. Ondertussen vult ze zich met chocolaadjes.

En toen zei hij, in een andere context: "maar je zal er volgend jaar nog zijn als het werk door Ć©Ć©n van je collega's wordt gedaan?" En toen zei ik: "misschien."

You Might Also Like

1 reacties

  1. Maar wat blijft je ogenschijnlijk geweldig kalm in deze situatie! Gefeliciteerd daarvoor ... De opmerking die nu in mijn hoofd circuleert, zou immers geenszins als een suggestie kunnen worden aangzien! ;o)

    BeantwoordenVerwijderen