"Vlaanderen dringt aan op een regionalisering van het activeringsbeleid. Minister-president lanceerde in de zevende dag het idee van de activeringsuitkering waarbij Vlaanderen werkzoekenden die actief op zoek gaan naar een job een uitkering geeft boven op hun werkloosheidsuitkering."

In de zevende dag worden wel vaker ballonnetjes opgelaten die de dag nadien in de kranten neergesabeld worden, geen erg want men was toch in de pers. Het is de voornaamste reden waarom ik mijn zondag niet laat verpesten door de zevende dag. Trouwens de ballonnetjes worden wel opgepikt in de journaals later tijdens de dag. Dit bericht maakte me kwaad om een aantal redenen die ik gisteren niet met u kon delen maar u vandaag ook niet wou onthouden.

- "Vlaanderen dringt aan…" Voor zover ik het begrepen heb, hebben zowel Joëlle Milquet (toch wel de federale minister van Werk) en Didier Reynders (het andere Franstalige kopstuk) gezegd dat ze wilden praten over de regionalisering van het activeringsbeleid. Dan moet je niet in de zevende dag allerlei uitspraken doen, maar koffie zetten, lijkt me.
- Door een eigen Vlaamse uitkering te geven bovenop een federale uitkering, regionaliseer je niks. Regionalisering gaat over bevoegdheden die van niveau veranderen, niet over zelf je portemonnee opentrekken. Het zou nog maar dat te kort zijn dat de Vlaamse regering niet kan beslissen wat er gebeurt met Vlaams geld.
- Extra Vlaams geld bovenop federaal geld maakt het voor burgers moeilijk om te weten tot wie ze zich kunnen richten. Het verhaal over rechten en plichten wordt ook duidelijker als het uit één mond komt. Het komt de democratische transparantie dus ten goede om geen Vlaams geld te geven boven op federaal geld (lees in dit geval ook het verslag van een vergadering in de Commissie Werk en Sociale Economie, waar ik zo een beetje overtuigd ben geraakt, maar dit ter zijde)
- Het grote probleem om werkzoekenden aan het werk te krijgen is dat het verschil tussen de uitkering en het loon dat ze zouden krijgen onvoldoende groot is. Zeker als je er dan nog extra kosten bij in rekening brengt die een job met zich meebrengt zoals kinderopvang.
-Werkloosheidsuitkeringen worden voorgesteld als iets passief, dit is niet noodzakelijk het geval. Vlaamse werkgelegenheidsmaatregelen zoals WEP+, IBO,… gebruiken het federale geld van de werkloosheidsuitkering (of leefloon) en geven er eventueel een premie bij om werkzoekenden of werkgevers extra te motiveren. Of het verlies aan productiviteit door de begeleiding op de werkvloer te compenseren. Maar eigenlijk bestaat het systeem dus wel al, alleen wordt voor een aantal van die maatregelen het aantal plaatsen beperkt. Misschien het voorgestelde bedrag investeren in extra begeleiding zodat meer plaatsen mogelijk zijn in de verschillende activeringsmaatregelen?
- Wat is er verkeerd aan het huidige systeem waarbij mensen die niet op zoek zijn een job hun werkloosheidsuitkering kunnen verliezen en dus gestraft worden, in plaats van een beloning te krijgen als men de regels volgt, zoals voorgesteld.
- Uit onderzoek is duidelijk gebleken dat werkzoekenden te vroeg in allerlei maatregelen duwen, hun verblijf in de werkloosheid langer wordt. Parkeren heet dat. Het is dan ook kostenefficiënter op dure maatregelen voor te houden aan werkzoekenden die er meer behoefte aan hebben, dan hebben die maatregelen een echte meerwaarde.
- De liberalen hebben gescoord door de werkloosheidsuitkeringen met de tijd te laten dalen, waardoor mensen sneller aan het werk zouden gaan. Nu is het tijd aan CD&V om er rap iets aan toe te voegen? Als nadien blijkt dat het werkt en er minder werkzoekenden zijn dan is het dankzij beide partijen?
- Maar we hebben geld in Vlaanderen en dan moet het rollen, zeker? Dat maakt het achteraf gemakkelijker om met het vingertje naar die andere gewesten te wijzen die geen overschot hebben op hun begroting. En dan kunnen we ons hoofd in het zand steken voor onze eigen problemen. Als men echt een regionale toets wil geven aan het activeringsbeleid kan men misschien eens verschillende doelgroepen in de twee gewesten naar voren schuiven. Vlaamse werkzoekenden zijn geen Waalse of Brusselse werkzoekenden. Sommige problemen op de Vlaamse arbeidsmarkt zijn onbestaand in de andere twee gewesten en vice versa.