Niet echt de woorden die je wil horen op een vrijdag, kwart na vier. Zeker niet als je al heel de tijd aan een tekst aan het schaven bent en je net alle opmerkingen verwerkt denkt te hebbben, en je eigenlijk denkt dat je voor de verandering eens vroeg naar huis komt. Het was niet slecht, maar mijn verhaal kwam te weinig naar tot zijn recht in de synthese, de boodschap was enkel tussen de lijnen te lezen, soms werd de redenering niet afgemaakt, of kwamen de zinnen in korte stukjes, zonder verhaal, je moet de lezers meenemen,... De woorden kwamen hard aan. Maar ik deed een eerste correctie op basis van zijn suggesties. Het werd er niet beter op, het bleef gekapt stro, je zou het eens met een frisse kop moeten herlezen, alleen heb je die tijd niet. Ik verbeet mijn tranen en vertrok zonder woorden. "Het klinkt kritischer dan ik het bedoel..." hoorde ik nog. Ik knarsetandde, veranderde nog hier en daar wat, nam al mijn moed samen en klopte nog eens aan. Nee, het was nog niet dat. Echt, print het eens uit en probeer het van op een afstand te bekijken. Alle wijzigingen hebben de draad wat verborgen. Ik zuchtte diep, graaide nog eens in de snoeppot van de jarige collega, veranderde hier en daar nog wat en printte de tekst terwijl hij zijn trein ging halen. Ik zocht een ander plaatsje, voor de verandering eens in de design zetel waar anders niemand zit en ja, verandering van plaats deed de dingen in een andere context zien. Hij had wel een punt, moest ik toegeven, ik stroomlijnde hier en daar nog wat en stuurde dan de tekst in. Er zullen ongetwijfeld nog dingen beter kunnen, maar dit is de definitieve versie voor de vergaderingen. Om 5 na 7 nam ik de trein richting Gent, ik zou er een pint op kunnen drinken, maar ik ben alleen thuis. De fles wijn is al open, ik heb croques met mozarella en straks steek ik de huurdvd's The Queen en Adam's apples in. En morgen naar de jobbeurs...

Update: na de Queen blijven hangen op een hollandse film over verliefd zijn op wijftv (waar anders)