Het chronisch slaaptekort door de schouderpijn van mijn wederhelft begint zijn eerste slachtoffers te eisen: een heel wisselend humeur en een absolute ramp met paperassen, ja nog meer dan anders. Zaterdag mocht ik in allerijl naar de flikken en de burgerlijke stand voor aangifte verloren identiteitskaart, ik kreeg meteen een telefoonnummer mee voor een tijdelijk identiteitsbewijs want met de Gentse feesten en mijn reis naar het buitenland was dat wel een probleem. Om dan nog te zwijgen over de eerste keer dat ik mijn belastingsbrief alleen heb ingevuld en om het compleet te maken hield mijn liefste de chrono bij de hand. Ik bel deze morgen dus half in paniek naar het nummer, geef mijn rijksregisternummer, ze hebben alles staan op hun pc en ik kan gerust een paar weken wachten. Ik ga toch geen zotte kosten maken als alles nog in orde kan komen voor mijn vertrek en in geval van nood flikken zij dat wel in vijf minuten, desnoods de dag voor mijn vertrek. Administratie, 't is toch wat...Al die paniek was dus nergens voor nodig, staan vanavond nog op het lijstje: de bruine envelop indienen, pakje afhalen, av,... en als het even kan ook bijslapen.