Maandag was het zo even lastig, ik had het koud. Chauffage hoger zetten hielp niet echt. Uiteindelijk heb ik mijn breiles maar gebrost. Ik was met geen stokken buiten te krijgen. Vroeg onder de dekens en wat extra uurtjes slapen. Dinsdagmorgen kwam ik wakker met een dikke keel. Niet leuk met een vergadering in het vooruitzicht, maar ziek was ik ook niet. Op het werk veranderde mijn agenda volledig, ik zat gekluisterd aan mijn bureau en scherm met een enorme deadline. De rush van de adrenaline hielp me zonder problemen door de dag en de avond. Een paar denkfouten werden op de valreep opgevangen en zo ergens rond half elf 's avonds kon ik met een gerust hart in bed kruipen. Deze morgen was mijn keel net iets dikker, maar nog lang niet ziek. Ik trok naar mijn vergadering, en werd nadien opgezwiept in de laatste loodjes. Een zucht van verlichting en nu de druk weg is sluimert de keelpijn duidelijk, ik heb het gratis toneel afgezegd en kruip vroeg onder de wol.