Eerlijk, toen ik hoorde dat Faith No More kwam naar Pukkelpop heb ik de rest van het programma niet echt meer bekeken. Ik zag ze ooit op Beach Rock en die herinnering wou ik nog eens overdoen. Hun cd King for a day zit ergens in mijn collectie, niet eens Angel Dust, ik weet het. En ik leg die zelden op. Idem voor mijn cd van Peeping Tom (een ander project van Mike Patton). Om maar te zeggen dat ik ze niet echt meer gevolgd heb, net zo min als ik andere groepen volg eigenlijk. Ik had dus kunnen weten dat Reunited, de cover waarmee ze hun optredens starten een grote grap is. Maar toch... Toen ik Mike Patton daar zo zag met een dikke bril en een wandelstok vroeg ik me toch af hoe die zo verouderd was. Zijn abricoze maatpak stoorde me minder, want ook op beach rock hadden die al een maatpak aan in een onmogelijke kleur (wit was het toen, denk ik).



Ik had het kunnen weten maar als ik de filmpjes op Youtube bekijk, al heb ik de indruk dat ze er op Pukkelpop nog een schepje bovenop deden.



Natuurlijk wordt hun optreden wat overschaduwd door de stagediver die ongelukkig ten val kwam. Ik heb het zelf maar achteraf gehoord, ik snapte niet goed waarom Patton op dat moment in het publiek dook of waarom hij achteraf er efkes niet goed van was. Hij is en blijft echter een eerste klas showbeest, zoals hij het publiek mee kan krijgen. En ook hoe hij te keer kan gaan is ronduit indrukwekkend. De afwisseling tussen de harde en de zachte songs, het Portugees,... ik heb heel hard genoten en meegezongen. En nee, ik ken de teksten ook niet volledig uit het hoofd, maar toch wel grote stukken. Wat ook leuk is, is de vaststelling dat ze nog andere groepen gaan bekijken op een festival: Bon Iver en Grizzly Bears bijvoorbeeld.