Ik haast me, zoek het pakje. Het is jaren geleden maar ik heb ze bewaard, mee verhuisd, zelfs, van de vorige keer, toen het echt moest. Ik haast me naar beneden. Waar is de aansteker? De geur is niet voldoende, deze keer. Onhandig, altijd. De rook vult mijn longen, eerst voorzichtig, dan gulzig. De onvermijdelijke hoest. Maar het voelt goed, pint in de hand. Ik adem diep. Nooit weggeweest. Ik trek dieper. De rook prikkelt mijn ogen. Het licht brandende gevoel op mijn tong. Morgen heb ik spijt, misschien. Maar nu kan het niet anders. Alleen als ik die tweede opsteek.