Ze zijn er weer!

Het moet in de jaren tachtig geweest zijn, ik keek op naar de jongste zus van mijn pa en zij bezorgde mijn eerste paar: beenverwarmers. Blau...

Het moet in de jaren tachtig geweest zijn, ik keek op naar de jongste zus van mijn pa en zij bezorgde mijn eerste paar: beenverwarmers. Blauwe! Ik heb ze gedragen tot de rek eruit was en ze al lang uit de mode waren, vrees ik. En ergens in mijn studententijd doken ze weer op, de jaren negentig. Ideaal bij een rokje en stoere bottines. En toen ik voor Oslo nog rap wat inkopen deed, kon ik niet weerstaan. Ja, ik zou ze zelf kunnen breien, maar dat duurt langer en ze kosten ook wel geen geld in zo een keten. Met een paar graden minder was Oslo de ideale plaats om ze uit te testen, en het moet gezegd me likes! Maar meteen ook al een frustratie erbij, de ritsen van mijn ene botje bleef meerdere malen haperen en dus zijn er wat draadjes los. Geen erg, ik heb ze niet zelf gebreid en ik kan het wel herstellen. En in het vervolg let ik er gewoon op dat ze de rits bedenken om verdere schade te beperken

en daar hoort een beenverwarmer liedje bij, het had ook Fame kunnen zijn...

You Might Also Like

0 reacties