Het is ondertussen al enige weken geleden maar door een klacht van de buurman (gelukkig niet zo erg) stond ik in een kamer op het eerste verdiep in een huis in de straat parallel aan de mijne. En ik had de kans om eens goed te kijken naar dat huis van mij. Ondertussen zijn er al ramen en vensters bij gekomen, maar er was al een dak op het nieuwe gedeelte en ik zag ook van hoe ver we al komen. Dat huis en ik. De man met het plan, ook wel architect genaamd, zag me kijken en probeerde me op te beuren: “Als ik mijn ogen zo wat dicht doe, dan zie ik hoe het gaat worden en het komt wel goed.” Maar het was eigenlijk nergens voor nodig, toen toch niet en als ik dit zie dan geloof ik er ook wel in.