Hij belde me op het werk en ik zei dat het nu even niet ging. Ik ging hem terug bellen binnen een half uur, er moest iets dringend de deur uit. Hij klonk niet echt gelukkig met de boodschap en dan verrast dat ik al binnen een kwartier terugbelde. Hij noemde me liefje en zei dat hij het zou begrijpen als ik het niet zag zitten, maar hij had meegedaan aan een wedstrijd en gewonnen. Een privéconcert! Ik werd meteen enthousiast. Van Buurman dan nog wel, ik denk dat het gewoon voldoende is om aan Mooi weer en fruitsla te denken en ik heb dat heerlijke zomerse gevoel. Waarom was hij dan zo weinig enthousiast. Wel, daar kwam de aap uit de mouw, het concert moest georganiseerd worden op het antwoord op de wedstrijdvraag, zijnde een te renoveren huisje van zijn lief. Ik zag dat wel zitten, het leek me fantastisch. Achteraf kwamen de bedenkingen, er is geen verwarming, geen sanitair,... maar de mannen van Buurman stonden er blijkbaar op en we kregen ook wat vrienden zo zot. Buurman trok het land door en stopte ook aan mijn werf. De dag zelf regende sneeuwde het afzeggingen, maar wie er bij was weet wel dat het leuk was. Ongetwijfeld de leukste verrassing die ik ooit kreeg, dus dank je liefje.

Ik heb de foto bij Bruno gehaald, ik hoop dat hij het niet erg vindt. En een volgende keer is er verwarming, hoop ik.