Niet mijn week

De meeste mensen reageren nogal teleurgesteld als ik antwoord dat de verbouwingen wel gaan. Iedereen lijkt horrorverhalen te verwachten, mee...

De meeste mensen reageren nogal teleurgesteld als ik antwoord dat de verbouwingen wel gaan. Iedereen lijkt horrorverhalen te verwachten, meestal om ook met een eigen horrorverhaal te kunnen uitpakken. Ik weet dat het allemaal best wat rapper zou gekund hebben maar al bij al vind ik het nog meevallen. Dat is te zeggen, tot vorige week dacht ik dat.

Het begon maandag met een afspraak met de buurman. Hij had last van water en keek met dreigende vinger naar mijn nieuwe dak. De architect en zijn aannemer werden opgetrommeld maar met de beste wil van de wereld konden ze niks ontdekken. Wij van onze kant hadden het afgedaan als wat gemorrel maar uiteindelijk waren we toch ook curieus. En toen kwam een slimmerik op het idee om het te laten regen met een tuinslang. Als bij wonder hadden ze die bij de hand en na een tijdje spuiten, aan hun muur tasten dachten we de zaak te kunnen afsluiten. Aan mijn kant bleek wel water door te komen. Verontschuldigingen en de schrijnwerker maar optrommelen, de facade moet er gedeeltelijk af en het moet gecontroleerd worden. Aan mijn muur moet de gyproc en osb eraf, de isolatie moet opnieuw gedaan worden. En hoewel het me toch lukte om het positief in te zien "beter nu dan dat het geschilderd is of dat we een vieze ziekte aan onze ademhaling krijgen" kreeg ik toch te horen dat ik wat down aan de telefoon klonk.

Ik besloot ook maar eens de aannemer te bellen. Zelfs met een poststaking moest hij nu toch al mijn ondertekende offerte hebben ontvangen. Ik had hem ook gemaild voor ik het op de post deed, gezegd dat ik akkoord was en ook graag had gehad dat hij zou plakken. Toen ik hem belde kreeg ik de boodschap: "Tja, de Pool waar we mee samenwerkten, we waren daar eigenlijk niet zo content van en doen dat nu niet meer. Ja, er is nog iemand anders maar die heeft het te druk. Je zal iemand anders moeten vinden. En dan pas kunnen we komen vloeren." Hallo? Hij had nog aan de elektricien gezegd dat we dat nog moesten afspreken, ik had hem gemaild,... Enfin, ik begon als een waanzinnige te sms'en van op mijn studiedag en er kwam één telefoonnummer uit de bus. Morgen of overmorgen weet ik meer, duimen maar.

En dan zou ik hier ook moeten schrijven hoe mijn fiets na tien jaar voor mijn deur te staan plots verdwenen was deze morgen, maar laat ik dat voor een andere keer houden...

You Might Also Like

1 reacties

  1. Sterkte! Ach verbouwen! Wij hebben er 2 jaar opzitten. OOk bij onsd ging het in het begin niet vooruit. En wij joegen ons daar niet. Neenee. Bij ons ging dat niet waar zijn. Wij waren slimmer dan dat. Na anderhalf jaar was ons geduld op en werd alles op 4 maand tijd afgewerkt. En toen was het echt stressen! Het kruipt hoe dan ook op zeker moment onder je vel. Wel content nu het klaar is (allez klaar op verven behangen, plinten, ...) en genieten.

    BeantwoordenVerwijderen