#wijvenweek Goh, we zitten hier met een mening

En vandaag is het in opdracht van de wijvenweek, maar ik hou me anders ook niet in. Soms op dit blogje, maar vaker daarbuiten, ik word daar ...

En vandaag is het in opdracht van de wijvenweek, maar ik hou me anders ook niet in. Soms op dit blogje, maar vaker daarbuiten, ik word daar ook voor betaald. Soms toch.
Maar de mening van de dag, kort samengevat: het is soms toch oneerlijk. Zoals in dat liedje van Kinderen voor Kinderen: “Een kind onder de evenaar wordt later vaak een bedelaar, het is zo ongelijk,…” Maar je moet zo ver niet kijken, ook bij ons is het ongelijk verdeeld en er is niet zo veel voor nodig om van de ene categorie naar de andere op te schuiven. Je job verliezen omdat je werkgever verhuist naar een ander land of liever just-in-time gaat werken, langdurig ziek worden, een kind krijgen, je partner die je verlaat, omver gelopen worden terwijl je oversteekt, een vrachtwagen die zijn lading verliest, een misinschatting van de dokter,…

En nee, we kunnen niet klagen, we hebben een redelijke sociale zekerheid. Meestal haalt men dan Groot-Brittannië boven als doemscenario. En dan zijn er snel de doemberichten over langer werken om het betaalbaar te houden. Maar we hebben ook een sociale zekerheid die mensen in hokjes opdeelt en ze binnen die hokjes opsluit: Je krijgt rechten als je voldoende gewerkt hebt en bijdragen hebt betaald. Wist je dat België hier voor al door Europa op de vingers is getikt? Ze vinden het niet kunnen dat je enkel jaarlijks verlof krijgt als je het jaar voordien voldoende dagen gewerkt hebt. Ze vinden dat iedereen jaarlijks verlof zou moeten krijgen. Het zou meteen de overstap van overheid naar privé gemakkelijker maken, want nu moet je het wel even uitzweten. Of van langdurige werkloosheid naar werk,… Om maar één voorbeeld te noemen, want het gaat ook op voor toegang tot werkloosheidsuitkeringen, ziekteverzekering,… Zo zijn er mensen van 40 jaar en ouder die nog steeds blijven steken in het systeem van wachtuitkeringen, uitkeringen die je krijgt na studies in afwachting dat je rechten op werkloosheidsuitkeringen opbouwt door voldoende te werken. Profiteurs? Ik betwijfel het, want je kan beter even op je tanden bijten, wat gaan werken en een volwaardige werkloosheidsuitkering krijgen. Vaak zijn het mensen die eigenlijk niet kunnen gaan werken of te vroeg afgeschreven werden, zowel op de arbeidsmarkt als in de begeleiding. Ze hebben onvoldoende gewerkt om toegang te krijgen tot de ziekteverzekering, al zouden ze daar op hun plaats zijn. Of hun probleem is niet groot genoeg, dus moeten ze nog wat botsen tegen de muur tot ze passen in de regeltjes die we voor hen bedachten.

En omgekeerd zijn er de mensen in de ziekteverzekering die eigenlijk wel zouden willen gaan werken, maar niet durven, omdat ze niet weten of het gaat lukken. De truckchauffeur die omwille van rugproblemen niet langer chauffeur kan zijn, maar geen opleiding voor administratie mag volgen om vervoersattesten als logistiek assistent te schrijven. Ook al heeft hij de ervaring, hij zou zich op kosten van de maatschappij kunnen opwerken. Of de manager van een bedrijf die na een auto-ongeval zich niet langer kan concentreren om voltijds te gaan werken, maar zijn uitkering/inkomen kwijt raakt als hij deeltijds wil gaan werken en het na zes maanden toch niet haalbaar zou zijn. In Nederland kunnen personen bijv. tijdens hun revalidatieproces van borstkanker terug keren op de werkvloer, hun ervaring delen zonder schrik te hebben dat ze hun uitkering verliezen. Ze bouwen weer wat structuur in hun leven in en kunnen collega’s ondersteunen. Maar zelfs iemand de planten water komen laten geven kan door Europa als staatssteun en concurrentievervalsing worden gezien, want bij onze werkgever is het een bedrijf dat daarvoor ingehuurd wordt.

Onlangs hoorde ik een prof onze sociale zekerheid omschrijven als een ouderwets systeem dat beschermt tegen risico’s en in het verleden wel zijn nut bewezen heeft, maar in de toekomst zou het moeten zijn dat de sociale zekerheid kansen geeft om te groeien, in een beschermde omgeving voor wie dit nodig heeft zonder hen af te straffen als het niet lukt.

You Might Also Like

0 reacties