Ik bel hem. We zouden eens samen zitten en hij zou me nog een paar dagen voorstellen en dan zouden we iets prikken. Ondertussen zijn we een dikke week verder en denk je dat ik iets gehoord heb? Het dossier wordt wel wat dringend en nu heb ik tijd om er aan te werken. Maar zonder zijn mening heeft het weinig zin. Dus ik bel hem… “Ga ik nu aan een dame toegeven dat ik onze date vergeten ben?” Ik bijt op mijn tong, een date heb ik niet nodig, een werkoverleg wel. Ik zucht als ik de telefoon neerleg. Mijn collega kijkt me vragend aan. Ik vertel haar hoe hij reageerde. “Echt professioneel kun je dat toch niet noemen?”, is haar bedenking.