Als je de delen zo ziet liggen, ga je een beetje twijfelen.

Maar die eerste versie van Anémone zit fantastisch en vroeg om meer. Ik ging deze keer voor een iets simpelere versie, geen zijflapjes, maar gewoon een rood rokje. Het stofje komt van bij de verkoop van Jo Devisscher. Sinds de opening van haar winkel in Gent (ik moet dringend eens gaan kijken) kan je daar de stofjes ook bestellen. Dit rode stofje heeft een simpel detail erin verwerkt in dezelfde kleur. Het rekt een ietsie pietsie. Op diezelfde verkoop kocht ik ook een overschotje grijs en groen, te klein om een rok uit te maken, maar te mooi om te laten liggen.


Deze keer koos ik er voor om wel een voering te maken. Met de overlock is dit snel geklaard. Maar ik vrees dat voering toch niet meteen mijn vriend is. Het beweegt zo snel en schuift.


Tot de laatste moment was het een beetje spannend met de maat. Bij de eerste had ik serieus moeten innemen omdat ik er naadwaarden had bij geknipt, terwijl die inbegrepen zijn. Nu leek ik iets te weinig te hebben. Al was dit gelukkig onterechte paniek.


Het rokje werd getest op de conferentie en toen merkte ik dat ik toch wel iets belangrijks vergeten was. In het patroon zou ook met de hand genaaid moeten worden maar die instructies heb ik niet gelezen. De voering durfde wel eens piepen vanonder mijn rok, ook al is die een heel stuk korter geknipt. Wat ik niet gedaan heb is het bovenstiksel aan de bovenkant van de rok zodat alles mooi op zijn plaats blijft zitten. Gelukkig is dat snel verholpen, het bobijntje zit nog op mijn naaimachine.


En blijkbaar zat het stiksel van de overlock niet overal even vast. Of heb ik misschien toch een beetje te hard getrokken om alles op zijn plaats te houden?