Ik riep luid dat ik wel zou mee doen en dan viel ik een beetje stil. Net zoals nog een paar anderen. Het voornemen was ook dat het geen opdracht mocht worden en dat ik het op eigen tempo zou doen. Maar kijk, een gênant verhaal. Ik moest onlangs aan dit voorval denken.

Ik werkte een paar weken bij een Brusselse overheidsdienst. Ik ging een nieuwe computer krijgen maar die was nog niet geleverd. En het was ze nog niet gelukt om de instellingen van Frans naar Nederlands om te zetten. Mijn Frans was van een belabberd niveau en ik was 's avonds telkens heel moe van mij te concentreren op die taal.

Ik kreeg een mail over een virus en ik moest ergens klikken ofzo. Of ik moest ergens iets op mijn harde schijf verwijderen omdat dit een virus was. Wat ik deed, in alle naïviteit en wat volgde was een dominoblokje die een hele rij deed omvallen. Ons hele netwerk moest een aantal dagen afgesloten worden en alle computers moesten gecontroleerd worden. De mensen van IT konden geen Nederlands en mijn Frans was ontoereikend om uit te leggen wat ik had gedaan. Mijn collega kreeg in de weken nadien nog kwade mails over het virus dat hij verspreid had. Zonder dat hij zich daar van bewust was.

Dit incident had tot gevolg dat ik in de jaren die ik er werkte steeds meteen antwoord kreeg van de helpdesk. Ik hoefde maar te zeggen dat ik een rare mail had ontvangen of ze stonden naast mijn bureau en dat was niet alleen voor mijn schone ogen.