Alice Munro, ik weet niet hoe vaak ik al met een boek van haar in mijn handen heb gestaan en dan toch maar weggelegd. Ze kreeg de Nobelprijs en ze is een vrouw, twee goede redenen om eens een boek van haar te lezen, maar ze schrijft vaak kortverhalen, wat dan weer een twijfelgeval is. 

Ik kreeg met kerst een boek van haar van mijn lief. Hij moeide zich met mijn 12 boeken-challenge en vond dat er ook een boek over vrouwen in moest zitten. Wie ben ik om hem tegen te spreken? 

"Levens van meisjes en vrouwen" werd in de jaren zeventig van de vorige eeuw gepubliceerd en werd toen als vernieuwend beschouwd omwille van het vrouwelijk perspectief. Het idee intrigeerde mij maar ik was niet meteen overtuigd dat het boek nu nog zo vernieuwend is. Maar als historisch document kan het je misschien wel boeien. 

Het is geen boek vol kortverhalen. We volgen het hoofdpersonage Del Jordan op verschillende momenten in haar leven. Ze groeit op van kind tot tiener en volwassen vrouw in een klein dorpje Jubilee. De verschillende hoofdstukken zijn geen doorlopend geheel maar eerder snapshots. Dezelfde personages komen wel terug zoals haar vriendin met wie ze fijne momenten als kind beleeft en van wie ze dan vervreemdt als zij gaat werken, terwijl Del verder studeert. De onderwerpen zijn alledaags en soms een tikkeltje banaal, maar op die leeftijd lijken ze wel allesomvattend. 

Ik had wat moeite met het boek. Het ging allemaal nogal traag vooruit en soms kon ik het maar moeilijk volgen of kon ik weinig begrip opbrengen voor Del.