Doelgroep
10:36"Ah ja, jij behoort tot die doelgroep...." We zaten op de trein en ik had net gezegd dat ik daar ergens iets online over gelezen h...
Volgend jaar blog ik tien jaar, ik kan het zelf moeilijk geloven en het leek me een goed idee om eens te zien of er hier en daar niks anders moet. Al is moeten een lelijk woord voor deze blogger. Maar kijk, laat ik eens beginnen met te vragen wat jij er van vindt. Jij, mijn lezer, kom je hier vaak? Ben je hier per toeval terecht gekomen? Maakt niet uit, vul de enquête in en maak kans op een dvd. Aha!
Vul hier de enquête in!
Wat kan je winnen?Blue Jasmine, een film van Woody Allen met Alec Baldwin, Cate Blanchett en een score van 7,3 op imdb. Wat zegt de achterkant? "Jasmine heeft alles wat haar hartje kan begeren. Haar echtgenoot Hal houdt er echter diverse duistere zaken op na en verliest zijn hele vermogen. Jasmine wordt gedwongen New York te verlaten en in te trekken bij haar zus in San Francisco. Zij stimuleert Jasmine om zelfstandig op zoek te gaan naar persoonlijk geluk en succes. Deze ambitieuze onderneming blijkt het uiterste te vergen van beide zussen." Ik heb de film zelf gezien en heb er eigenlijk wel van genoten.
Ik ga de enquête tot 15 oktober open laten staan. Nadien komt er een postje met de resultaten en de winnaar. Ik ben benieuwd!
Verblijdingen
10:41Zondag is een ideale dag om eens terug te blikken en deze week gebeurt dat blijkbaar met verblijdingen. Ofte dingen waar je vrolijk van w...
Nog meer lettertjes, Allan is terug en het boek zorgt ervoor dat ik weer op de trein aan het lezen ben.
Een bestelling bij Pit&Pit zorgt niet alleen voor veel goede ontbijtvoornemens maar ook een glimlach op mijn gezicht.
Are we not drawn towards a new era?
10:15Trouwe Vooruitbezoekers en Gentblogtlezers hoef ik Ontroerend Goed niet voor te stellen. Dit Gents gezelschap is kind aan huis in Vooruit en...
Are we not drawn towards a new era? is een palindroomvoorstelling, je kan die namelijk van achteren naar voren bekijken. Het was mijn metgezel die me er op wees dat dit ook met de titel het geval is. Ik had het ook gewoon in het programmaboekje kunnen lezen. En met zo een omschrijving heb je wel de verwachting dat ergens halverwege de reverse-knop wordt ingedrukt natuurlijk.
Maar het was toch bijzonder vreemd om te zien en hier kan ik eigenlijk niks over vertellen om het effect niet te verpesten. Het zit hem vaak in de details en dan kan je maar beter goed opletten. Of het voordeel hebben dat je voor iemand zit die alles aan zijn buur uitlegt.
Het verhaal gaat over doemdenkers en optimisten. Steven we af op de ondergang van de wereld of is er nog hoop? Ik vond het fascinerend om te zien en vind het heel goed bedacht. Maar was duidelijk toch niet zo enthousiast als de rest van het publiek dat uitvoerig applaudisseerde.
De scenografie voor 'Are we not drawn...' is van beeldend kunstenaar Philip Aguirre y Otegui en de soundtrack 'Disintegration Loops' van William Basinski werd live gebracht door het Spectra Ensemble.
Are we not drawn towards a new era? van Ontroerend Goed gezien op zaterdag 26 september in Vooruit
Een goed begin van de dag
15:15"En wie begint altijd de dag met boterhammen en choco of confituur?" Zo heb ik heel lang ontbeten en ik moet toegeven dat ik da...
Studio Orka op het openingsweekend in de Vooruit
09:51Zoals gezegd Het Project is terug, min of meer, en we doen ons goesting op facebook en dit betekent dat ik hier voortaan ook over theate...
Dit weekend opent de Vooruit het cultuurseizoen met een goedgevuld programma met voor elk wat wils. Ik koos er twee voorstellingen uit en gisteren was dit De spreeuw van Studio Orka. Onder de Gentblogt-redactie kent het gezelschap een ware fanclub. De voorbije Gentse feesten was het dan ook leuk afspreken en verwonderd toe kijken. Ik geef toe, voor Studio Orka bestel ik mijn kaartje in blind vertrouwen. Ik ben nog nooit teleurgesteld geweest.
Studio Orka in een theaterzaal is een wat ongewone combinatie. Het gezelschap kiest steeds resoluut voor locatietheater. Dus eigenlijk had ik al kunnen weten dat het niet zomaar een voorstelling in een theaterzaal zou worden. De Minard werd door hen onder handen genomen en zonder al te veel te verklappen, ja, ze doen het weer. Er is dat ene moment in de voorstelling waarin je met open mond zit te kijken naar het decor dat een eigen leven lijkt te gaan leiden.
De spreeuw gaat over het leven buiten de spotlights, zoals het programma zegt. Hoe dingen soms niet zijn hoe ze lijken. Hoe dromen soms anders uitdraaien, over zoeken en niet vinden. Over teleurstellingen en hoe er mee om te gaan. Of ook niet. Typisch aan Studio Orka is dat het moeilijk is om veel van het verhaal te vertellen zonder de verrassing te verklappen. We ontmoeten een aantal personages uit het theater, maar dan achter de schermen. Het verhaal was voor mij een beetje voorspelbaar, maar wordt op zo een manier gebracht dat het eigenlijk op geen enkel moment niet stoorde.
Studio Orka brengt familietheater, maar gezien het uur op vrijdagavond bleek de zaal vooral met volwassenen gevuld. En ook dat is typisch, want Studio Orka is er niet enkel voor kinderen. Ik geniet telkens van hun spitsvondigheden in de dialogen. Bij sommige grapjes lachen enkel de volwassenen, bij andere lacht iedereen. En soms is er zelfs een klein wrang momentje. Zo ook gisteren, plots werd het heel stil en keken we ontroerd naar wat op de scène gebeurde, ook al hadden we net ervoor nog hartelijk gelachen. Maar ze zorgen ervoor dat je met een grote glimlach de zaal verlaat.
Studio Orka is andermaal een echte aanrader! Ga dat zien!
De spreeuw van Studio Orka, gezien op vrijdag 25 september in Vooruit, nog te zien tot 3 oktober. Bijna uitverkocht.
As we speak
09:39As we speak zijn losse gedachten die te kort zijn voor een aparte post. Vaak publiceer ik die in het weekend, maar deze keer dus midden in ...
Poepsimpel
23:34Thuiskomen en snel een recensie schrijven.... Wat heb ik dat gemist. Maar Het Project is terug en we doen ons goesting op facebook . Vana...
Vanavond ging Poepsimpel, de nieuwe van Arne Sierens in première in het NTGent. Het werd een feestje! Nog deze week te zien tijdens het Festival van Vlaanderen. De voorstelling speelt volgend voorjaar ook in de Vooruit, maar alle voorstellingen zijn al uitverkocht.
De ingrediënten lijken simpel: een tekst met van een meesterschrijver in het vinden van kleine verhalen met vinnige dialogen, drie topacteurs die fantastisch op elkaar ingespeeld zijn en de nodige bekken kunnen trekken, live muzikale begeleiding van Jean-Yves Evrard en een decor dat zich voortdurend aanpast aan de situatie.
Titus De Voogdt, Robrecht Vanden Thoren en Tom Vermeir zetten met hun drieën vijf personages neer. Tom Vermeir is de "baron". Hij heeft zijn kasteel verkocht en gaat op een appartement wonen. Een laatste keer nodigt hij de mensen uit die hem nauw aan het hart liggen. Zijn ex-vrouw en zoon, beide vertolkt door Titus De Voogdt en de buurman zonder geluk en zijn jonge vlam, vertolkt door Robrecht Vanden Thoren.
Het wisselen van rollen en kostuums werkt op de lachspieren, maar vooral de dialogen doen hun werk. Het lijkt om heel banale gesprekken te gaan, tussen koppels, tussen ouder en zoon, tussen jeugdvrienden. De bottomline van het stuk is aantonen hoe ingewikkeld het leven wel is, en vooral hoe ingewikkeld we het zelf maken. Heel herkenbaar allemaal. Maar telkens is er die kleine twist, dat gouden randje dat zorgt voor de wrange nasmaak of de gulle lach. En ook gebracht in het mooiste verkavelingsvlaams met diverse accenten. Ik ben goed in het verbergen van mijn eigen streek en durf er dan ook niet de vinger op leggen. Bovendien verdenk ik ze ervan om accenten te mengen, Denk Limburgse zangerige klanken en rollende Franse r-en, maar vooral ook Oost- en West-Vlaams.
Poepsimpel is zeker een aanrader. Ik zou het één van de meer luchtige stukken van Arne Sierens durven noemen. Heel toegankelijk en het verveelt op geen enkel moment.
The yarn whisperer
08:09Het boek werd verkocht op Edinburgh Yarn Festival maar ik negeerde het daar. Clara Parkes is een autoriteit op vlak van wol en hoe die te he...
Geen talent voor afscheid II
12:05Ik heb geen talent voor afscheid nemen. Toen zij het zo verwoordde, legde ze de vinger op de wonde. Zonder het te beseffen. En het komt in ...
De Noordzee
08:34Ik ontmoette Karie Westermann op het Edinburgh Yarn Festival in maart en ik was onder de indruk van haar spontaniteit en stijl. Ik was er...
Karie Westermann heeft momenteel een hygge collectie uit met accessoires die aan gezelligheid doen denken. Regelmatig is er een update en het is telkens uit kijken naar wat ze nu weer bedacht heeft.
Met een beetje suiker...
12:00Het is zaterdagochtend en ik was vroeg wakker. Ik hoorde nog ergens in mijn slaap een berichtje binnenlopen maar was toen te moe om te reage...
Maar vooral, ik voel me ongelooflijk rustig. Het is een vreemde vaststelling. Ik heb er absoluut geen idee van waar het komt maar ik ben vastberaden om het gevoel zo lang mogelijk vast te houden. De voorbije week leek een aaneenschakeling van teleurstellingen, voor mezelf en ook voor anderen. Maar nu lijkt het bijna zo ver af. Ik zit hier goed aan mijn keukentafel, in mijn eentje, ja en ik zie dat niet snel veranderen, maar het is goed; Glen Hansard zingt mooie liedjes en er is koffie.
WIPWednesday: Epistrophy
12:27Opgezet in een opwelling, maar heeft de voorbije weken er al redelijk wat rijen bij gekregen. Epistrophy is een cardigan uit Yokes van Kate...
25 jaar geleden al
19:33En ik kan niet kiezen... Ze passen beiden perfect bij hoe ik me nu voel. Het allermooiste stukje radio vind ik nog steeds een afleve...
Ze passen beiden perfect bij hoe ik me nu voel.
Het allermooiste stukje radio vind ik nog steeds een aflevering van Stories op Radio 1 waarbij men eindelijk ontdekt wie Rozane is. Gewoon zo puur...
Het gaat nog tegen je hoofd waaien - verblijdingen
11:43Sinds zaterdagochtend ben ik op zoek geweest naar de uitdrukking die mijn moeder vroeger gebruikte om mijn mateloze vreugde als kind in te t...
Ander en beter
08:40Ander en beter. Het is met stip de meest gehoorde reactie op het nieuws. Al zeven maanden hoor ik het gelaten aan. Meestal keek ik degene di...
Ik ontdek dat ik me bevrijd van kleine gewoonten. De pasta kreeg een nieuwe plek in de keukenkasten en er kwamen eindelijk extra kleine kommetjes, gewoon omdat ik ze mooi vind. Het bed staat weer tegen de andere muur en ik ga eindelijk een grote kleerkast krijgen. Ik haal mijn bloemetjesjurken vaker uit de kleerkast en krijg er best vaak complimentjes op. Bommastofjes, tsss.
Maar al bij al denk ik dat ik eigenlijk best wel weer gelukkig ben, alleen zijn er de momenten dat het gemis me zo overvalt dat ik stil val of dat ik me zo laat mee slepen door mijn emoties. Ik probeer lief te zijn voor mezelf. De littekens hebben ondertussen wel een mooie korst gekregen, best nog niet te veel aan krabben want ze durven al eens te bloeden. En ik hou ook wel van mijn impulsieve zelf die gewoon ja zegt zonder er bij na te denken of zelf gewoon de vraag stelt! En ook op zijn dingen die zo fout zouden kunnen lopen als je er te veel over nadenkt, maar eigenlijk kan er ook zo veel moois uit komen. Zotte doos klinkt bijna als een compliment in mijn oren.
Eindelijk rust?
10:50We zitten naast elkaar in de zetel. Het is stil. "Het is hier rustig..." Hij zakt wat dieper in de zetel en sluit even de ogen. Ik...
#WIPWednesday
08:53De tweede mouw voor mijn Scollay cardigan lijkt het perfecte pendelproject.
As we speak
19:42As we speak is een overzicht van kleine dingen die ik zo af en toe eens publiceer. Er zitten een paar terugkerende onderdelen in, maar even...
Airelle in zwart en wit
11:27Airelle is een fantastisch bloespatroon van Deer&Doe. Ik maakte het eerder al twee keer. Eens als topje, eens als bloesje met mouwen. De...
Terug naar school?
18:50Ik weet dat deze week helemaal in het teken staat van terug naar school. Mijn facebook en instagram stonden vol vrolijke en minder vrolijke ...
Als alles mee zit haal ik volgende week een extra diploma en ik ga daar heel blij mee zijn. Ik heb veel opgestoken en ik zou het zeker opnieuw doen. Maar het was ook niet evident. Zelfs de gedachte dat ik ergens elke week op tijd moet zijn, vind ik nu bijna benauwend.
Niet dat ik mijn agenda niet aan het vullen ben, nee, integendeel.
Ik heb me ingeschreven voor een workshop op het Reekupfestival op 26 september. Dit weekend is er al het Fair Festival op Dok. Ik heb ticketjes voor maar liefst twee concerten en een festival. Ik weet dat er zeker ook al twee toneelvoorstellingen gepland staan en volgende week ga ik naar de film met een vriend. Er is ook comedy en een dansvoorstelling. En we gaan ook iets drinken en waarschijnlijk ook nog breien, dus ik denk niet dat ik me snel ga vervelen. Maar voorlopig efkes geen schools systeem voor mij. We zien wel of de goesting terug keert.
Negeer mij maar...
07:45Ken je dat gevoel dat je als tiener te opvallend onopvallend probeerde in de keuken rond te hangen? Omdat daar de telefoon stond en je wist ...
Nog even zomers
07:58In het zomernummer van Ottobre stond dit topje. Ik hou van gekruiste linten en een simpel topje in katoen past in elke zomergarderobe. Maar ...