Mijn oriëntatie

Ik kwam bij een brug, in gedachten verzonken. Ik had de straatnamen niet gelezen en ze kwamen me onbekend voor. Ik liep normaal niet langs h...

Ik kwam bij een brug, in gedachten verzonken. Ik had de straatnamen niet gelezen en ze kwamen me onbekend voor. Ik liep normaal niet langs hier, maar ik was toch gewoon een straat vroeger ingeslagen. Dus als ik dan nu langs hier liep moest dit toch op hetzelfde uit komen?

Ik herkende de winkels niet en begon te twijfelen. Daar zag ik de torens aan de rechterkant, een vertrouwd gezicht. Maar hoorden ze bij mijn weg?

Links zag ik een logo dat ik kende van op het internet. Ja, hij had een nieuw kantoor, maar was dat hier? Dan was ik zeker verkeerd...

Ik herkende het gele kussen in de grijze zetel. En daar het bureau, hij had me de foto doorgestuurd voor hij op instagram kwam. Hij had het druk en de foto moest dat illustreren, ofzo.

Als ik nu gewoon naar de brug liep en die overstak? Ik liep langs het water en zag de nieuwe brug links. Die had ik de vorige keer gefotografeerd tegen een mooi gekleurde achtergrond.

Ik keek naar het venster met het logo aan de andere kant van het water, zag ik daar nu echt een gezicht? Of beeldde ik me dat gewoon in? Hij had toch geen tijd om af te spreken, zou hij moeten werken?

Het miezerde en ik kroop nog wat dieper in mijn sjaal weg. Ik zuchtte eens diep en stapte verder. Hoe kan het nu toch dat ik hier altijd verkeerd loop? Ik zou deze weg al met gesloten ogen moeten kunnen doen. Ik stapte de brug over en besloot toch maar links te gaan. Het voetpad liep voorbij zijn kantoor en die kant leek dus veiliger.

Ik stopte mijn handen dieper in de zakken van mijn jas en keek binnen, recht in zijn ogen. Hij lachte en was iets aan het uitleggen, een blonde vrouw leunde op de tafel. Ik wist met me zelf geen blijf, het is een tijd geleden. Had hij me herkend? Ik stapte verder tot aan de volgende brug en negeerde de kaart op mijn telefoon die me weer voorbij dat venster wou sturen. Een fractie had het geduurd. Zij had me niet gezien. Hij wel, dacht ik.  In die fractie had ik een antwoord op al mijn vragen.

You Might Also Like

0 reacties