En anders?

We zitten op een terrasje. Een zonnige avond in september. Een drukke straat waar ik dagelijks passeer, maar ik had toch even moeten denken ...

We zitten op een terrasje. Een zonnige avond in september. Een drukke straat waar ik dagelijks passeer, maar ik had toch even moeten denken waar we hadden afgesproken.

"Het licht is er zo mooi als het zonnig is..." Een doorslaggevend argument.

Twee tafeltjes met stoeltjes op het trottoir. De mensen haasten zich naar huis, ze komen van de trein, moeten nog boodschappen doen. Of haasten zich naar de trein.

Mijn hoofd zat nog wat vol met werkdingen. Een dag vol vergaderingen en een groeiend to do-lijstje dat ik probeer te negeren. Ik heb gelezen op de trein. Hij is gaan joggen en heeft nog vakantie. De laatste dagen voor de studenten arriveren.

Het gesprek valt soms stil. Maar het stoort me niet. Het voelt niet onaangenaam. Ik ben niet zo nieuwsgierig om hem echt uit te gaan vragen. Ik ben wel nieuwsgierig, maar ik wil me ook niet opdringen.

"En anders?", vraagt hij.
"Goed, en bij u?" antwoord ik.
"Ca va..." Hij rolt zijn sigaret. "In West-Vlaanderen is het altijd goed."

Ik glimlach bij de herkenning. De zon zakt nog wat verder en we bestellen nog iets.

You Might Also Like

0 reacties