#TAZ17 - the last gentleman & bombastische liefdesverklaring

Ik keek met net iets meer nieuwsgierigheid uit naar het programma van Theater aan Zee dit jaar. Dirk Pauwels is de vroegere directeur van h...

Ik keek met net iets meer nieuwsgierigheid uit naar het programma van Theater aan Zee dit jaar. Dirk Pauwels is de vroegere directeur van het kunstencentrum Campo, waar ik hem ook nog vaak zie bij voorstellingen. Ik had dus wel een beetje een idee misschien van wat te verwachten en werd dan toch nog verrast. Het was alvast duidelijk dat Oostende nog wat meer als Gent zou aanvoelen, en daar zit die goodiebag "Oostende is wa da max" nergens voor tussen. TAZ is sowieso al een plaats waar ik veel Gentenaars zie aanspoelen tijdens TAZ.

Bij het bekijken van het programma overviel me het gevoel dat ik al veel gezien heb en dat is ook niet moeilijk, ik zie best veel tijdens het jaar. Maar dat maakt TAZ ook een beetje moeilijk, het wordt dus meer vooruit kijken en dat in een periode waarin ook mijn nieuwe theaterabonnement moest samengesteld worden, best wel een leuke oefening. Het lukte me niet om een kaartje te bemachtigen voor het Hof van Eede, maar ik zette me over deze teleurstelling en selecteerde toch 12 voorstellingen, jawel.

* The last gentleman - Paul Clark
Mijn eerste voorstelling was meteen een specialleke. Paul Clark herwerkte een voorstelling die hij twintig jaar geleden onder regie van Dirk Pauwels maakte en brengt deze exclusief voor Theater aan Zee. Hoeveel argumenten heb je nodig? Nee, ik kende Paul Clark op voorhand niet, maar ik had er alle vertrouwen in. En oh boy, spoileralert, dit was een heel mooie voorstelling.

The last gentleman gaat over tijd en wat dit betekent voor een mens. Clark brengt een absurd verhaal over sokken, de sprekende klok en pausen. Zijn Engels is perfect verstaanbaar, en ongelooflijk mooi. Zijn gezicht spreekt boekdelen en zijn lichaamstaal zit soms dicht in de buurt van slapstick en dan weer van performance. Het verhaal lijkt van de hak op de tak te springen, met hier en daar een herhaling, maar uiteindelijk valt alles op zijn plaats en is de boodschap zo mooi. We lachten regelmatig, nooit uitbundig, nooit allemaal tegelijk, maar wel regelmatig en luidop. Witty, zoals ze dat zo mooi zeggen in het Engels.

Echt genoten tot de laatste minuut.

* Bombastische liefdesverklaring - Julie Cafmeyer
Het is geen cadeau om de tweede voorstelling te zijn op een dag als de eerste zo overdonderend mooi is. Ik zocht dus afleiding in de tijd tussen beide voorstellingen in de Oostendse horeca vooraleer ik naar de bibliotheek van Oostende trok.

Al bij het binnenkomen in de ruimte, wist ik het. Ik heb deze voorstelling al gezien, maar toen heette die anders. De stoelen in een kring deden me meteen denken aan De therapie. Het programmaboekje sprak nochtans van "Na de therapie..." maar ik herkende bepaalde verhaallijnen, al was de setting deze keer anders. Julie Cafmeyer legde haar probleem niet voor aan de groep en ze vroeg geen raad, nochtans zaten we in een kring en was duidelijk dat ze ons zou aanspreken. Er was een beamer en er waren foto's en tekstfragmenten. Waardoor de voorstelling iets had van de voorstellingen van Tom Struyf, een verhaal dat persoonlijk aanvoelt onderbouwd met beeldmateriaal. Maar daarvoor waren de projecties soms wat onhandig, soms wat zoeken naar het juiste prentje. Cafmeyer vertelde over de mannen in haar leven en vooral over het ontbreken van de man die haar gaf wat ze wil. Ze vroeg mensen om mails of sms'en voor te lezen, vroeg soms ook of het herkenbaar was en wat ze zouden doen in haar situatie. Ze sleurde er nogal wat artiesten bij, soms kon ik me er iets bij voorstellen, meestal leek het eerder vergezocht. Een van de artiesten deed ook wat zij doet, een persoonlijk verhaal vertellen, met een script bij de hand en een flesje water.

Niet slecht, maar voor mij geen aanrader. Ik weet niet goed of ze verder gaat schaven aan deze voorstelling tot er een echt eindresultaat komt, een soort van try-out, een beetje zoals ze in comedy doen, of dat dit nu de eigenlijke voorstelling is.




You Might Also Like

0 reacties